www.chataczarownic.fora.pl

Aga_w_Chmurach

cukier z brzozy, smaczny jak normalny, ale dba szczególnie o jamę ustną i w ogóle dobrze działa na układ trawienny, przerabiany przez organizm bez pomocy insuliny, 40% mniej kalorii ma. Wymyślili go Finowie w czasie II wojny światowej.
Nazywany jest słodyczą dla zdrowia.
Wkleję:
Jak wcześniej już wspomniano ksylitol (alkohol cukrowy) jest to cukier pochodzenia naturalnego pozyskiwany z brzozy. Jest on w rzeczywistości lustrzanym odbiciem cukru.
W czasie gdy cukier sieje spustoszenie w naszym organizmie, ksylitol naprawia i goi, wzmacnia układ immunologiczny, broni przed degeneracyjnymi, chronicznymi chorobami i ma właściwości opóźniające proces starzenia się. Ksylitol jest cukrem pięciowęglowym, co oznacza, że zapobiega rozwojowi bakterii i ma własności bakteriobójcze. Podczas gdy cukier tworzy kwasy, ksylitol ma charakter zasadowy. Wszystkie formy cukru, w tym sorbitol, popularny alternatywny słodzik, są cukrami sześciowęglowymi, wzmacniającymi niebezpieczne grzyby i bakterie.
Zatwierdzony w 1963 roku przez FDA (amerykański Urząd ds. Żywności i Leków) ksylitol nie posiada żadnych znanych właściwości toksycznych. Jedynym dyskomfortem, jaki może być odczuwalny początkowo przez niektóre wrażliwe osoby przy spożywaniu jego większych ilości, jest łagodna biegunka lub lekkie kurcze.
Ponieważ ksylitol jest codziennie wytwarzany przez organizm lub enzymy powodujące jego rozkład, wszelkie niedomogi ustępują najczęściej po kilku dniach, po przystosowaniu się organizmu do otrzymywania większych jego dawek.
Ksylitol ma o 40 procent mniej kalorii i o 75 procent mniej węglowodanów niż tradycyjny cukier. Jest ABSORBOWANY i przetwarzany powoli, co powoduje bardzo małe zmiany w wydzielaniu insuliny. Około 30 procent spożytego ksylitolu zostaje zaabsorbowane przez wątrobę, a pozostała część w przewodzie pokarmowym, gdzie rozkładany jest przez bakterie żołądkowe na krótko łańcuchowe kwasy tłuszczowe.
Ksylitol wygląda i smakuje jak cukier i nie pozostawia nieprzyjemnego posmaku. Jest on dostępny w wielu postaciach. W formie krystalicznej może być stosowany w potrawach gotowanych i pieczonych lub też być stosowany jako słodzik do napojów. Stosowany jest również w dropsach, gumach do żucia i w aerozolach do nosa.

NianiaOgg

i chyba drogi co?

Pinda

Aga a teraz prosze o artykuł NAUKOWY ze cukier szkodzi a ksylitol nie

Aga_w_Chmurach

dobra poszukam

Aga_w_Chmurach

Badania
Ad by GetTheDiscount | Close This Ad
PRZEGLĄD OPUBLIKOWANYCH BADAŃ.

W badaniu klinicznym, w Puerto Rico, 2601 uczniów losowo przydzielono do dwóch grup. 11 Jeden ekspert oceniał próchnice w uzębieniu stałym na początku badania i po dwóch i trzech latach obserwacji przy użyciu sztucznego światła , lustra i zdjęć rentgenowskich. Po podstawowych badaniach klasy zostały losowo przydzielone do grup nie otrzymujących gumy lub otrzymujących gumę do żucia bez cukru(Orbit Extra, Wrigley) z sorbitolem (40–60%), mannitol (4–15%) i aspartamem (<0,6%) jako substancjami słodzącymi. Dzieci zostały poinstruowane aby żuć gumę trzy razy dziennie przez 20 minut. Zmiany w indeksie DMF oceniano z uwzględnieniem wieku, płci, i oceny stanu wyjściowego (DMF) i stanu bazowego ze względu na ryzyko, w szkole, leczenie w klasie, oraz leczenie w szkole. Średnia wieku wynosiła 11,65 lat w grupie kontrolnej i 11,72 lat w grupie leczonej. Różnica w grupie dzieci żujących gumę wynosiła 6,4 proc mniej niż w grupie kontrolnej. Różnice te były istotne statystycznie. Możliwe jest jednak, że wyniki te są niedokładne, ponieważ nie można stwierdzić, jak często dzieci w grupie, która nie dostawała gumy do żucia rzeczywiście żuły gumę bez lub z sacharoza poza szkołą. Jest możliwe, że używały one gumę do żucia poza szkołą zmieniając tym samym ryzyko rozwoju próchnicy.

W badaniu w systemie VA, pacjenci zostali włączeni podwójnie zaślepione losowe badania kliniczne w ramach standardowych wizyt w klinice.12 Wszyscy hospitalizowani pacjenci z odsłoniętymi powierzchniami korzeni zostali zaproszeni do udziału w postępowaniu. Stu osiemdziesięciu ośmiu wyraziło zgodę na udział i było systematycznie przypisanych do grup ksylitolu lub sorbitolu, a następnie leczonych przez 1,8 lat. Było 40 osób w każdej z grup interwencyjnych i 105 w grupie nie uczestniczącej. Pośród 2632 osób żujących gumę z sorbitolem było 36 przypadków próchnicy, a pośród 2349 osób zujacych gumę z ksylitolem było 6 przypadków z próchnica po tym okresie, zatem ryzyko względne przy porównaniu obu rodzajów gumy wynosiło 0,19 (0.06,0.62) (p = 0,0065), co wskazuje na znaczne zmniejszenie zmian próchnicowych na odsłonięte powierzchnie korzeni wśród tych, którzy żuli gumę z ksylitolem. Dostosowanie związane z wiekiem, płcią, liczba próchnicowy powierzchni korzeni na początku badania, lub bez próchnicy powierzchni korzeni na początku badania, nie zmieniło znacząco tych wyników. Dane nie były analizowane w porównaniu z osobami które by nie uczestniczyły w badaniu, ponieważ autorzy wierzyli że taka analiza jest “nieuzasadnione”.

W podwójnie zaślepionych badaniach kohortowych w Belize, 1277 uczniów (średnio wieku 10.2 lata) zostały losowo przydzielone (przez szkołę) do dziewięciu grup: cztery grupy z ksylitolem (4.3–9.0g/dzień); dwie grupy z ksylitolem i sorbitolem (8.0–9.7g/dzień) jedna grupa z sacharoza 9.0g/dzień, jedna grupa z sorbitolem (9.0g/dzień) oraz jedna grupa z sacharoza.13 Wszyscy uczestnicy byli uczniami czwartej klasy uczęszczający do 19 szkół publicznych. Gumy wykorzystywane w badaniu zostały zapakowane w puste opakowania aby zapewnić, że uczniowie nie wiedzieli jaki rodzaj gumy używali. Podczas każdego z około 200 dni szkolnych na rok były pięciominutowe okresy użytkowania gumy pod nadzorem nauczyciela z zegarkiem. Ustne i pisemne instrukcje zostały przekazane uczniom na okres wakacji szkolnych.

Jako wynik oceniano początek zmian próchnicowych na zębach lub ich zatrzymanie. W sumie czterech specjalistów dentystów oceniało przeprowadzone badania w oparciu o kryteria WHO dla wykrywania próchnicy na okres 16, 28, 40 miesięcy. Zmiany próchnicowe odnotowywano w przypadku nieciągłości fizycznej i miękkość szkliwa albo gdy były one widoczne w dołkach na gładkich powierzchniach. Nie wykorzystano zdjęć rentgenowskich dla oceny częstości występowania próchnicy szkliwa i próchnica szkliwa oceniana była tylko jako D0. Całkowita strata w obserwowanych przypadkach wynosiła 32 procent z nierównomiernym rozłożeniem pomiędzy grupami. Największy spadek próchnicy zanotowano w grupie z ksylitolem, który był znaczące w porównaniu z grupami sorbitolu lub sacharozy. Względne ryzyko próchnicy dostosowano do wieku, płci, DMF i powierzchni na początku badania. Najbardziej znaczący spadek próchnicy obserwowano w grupie przypisanej do najwyższej koncentracji ksylitolu (RR = 0,27) (0,20, 0,36). Ochronne działanie ksylitolu wzrastało wraz ze wzrostem ksylitolu w kompozycji. W grupie przypisanej do gumy z sacharoza zauważono niewielki wzrost częstości występowania próchnicy (RR = 1,20) (0.96–1.49), który nie był tu statystycznie istotny. Sorbitol spowodował spadek występowania próchnicy w sposób znaczący (RR = 0,74) (0.60–0.92), podobnie jak w grupie sorbitol / ksylitol.

Inne badanie w Belize oceniało wpływ ksylitolu i sorbitolu w gumach do żucia na próchnicę zębów mlecznych u dzieci sześcioletnich. Tego typu badania wykazały mniejsza próchnice u osób, które żuły gumę z ksylitolem lub sorbitolem w porównaniu do grupy dzieci, które nie zostały przypisane do grupy żucia gumy, z odpowiednio raportowanym ryzykiem na poziomie 0,35 (0,21 -. 59) i 0.44 (.30 -. 63) . 14 Dane dwóch badań kohortowych w Belize były oceniane w celu ustalenia wpływu ksylitolu na ponowne utwardzenie szkliwa lub brak postępu w zmianach próchnicowych.15 Proces ponownego utwardzenia szkliwa zbadany został przez zaślepionych ekspertów i przy użyciu włókien optycznych za pomocą tych samych kryteriów, co w oryginalnych badaniach. Nie używano zdjęć rentgenowskich. Liczba zmian, które przechodziły od D3 do D0 lub D4 do D0 była rejestrowana dla każdej z dziewięciu grup.

Wstrzymanie lub brak progresji próchnicy obserwowane było częściej u osób używających gumę z ksylitolem. Grupa z najwyższym procentem ksylitolu wykazywała najwyższy wskaźnik procentowy wstrzymania zmian próchnicowych (27%), w porównaniu z grupą bez gumy (9%) lub grupa z sorbitolem (7%) (p <0,05). Pięcioletnie dalsze badania wpływu cukierków i gum z ksylitolem przeprowadzono u 740 10 lat-latków w 12 szkołach, w czterech miastach w Estonii.16 Cukierki używane były przez dwa lata, a guma przez lat trzy. Dwóch lekarzy przeprowadzało zaślepione badania w lokalnym szkolnym gabinecie dentystycznym z lustrem i badań przy użyciu kryteriów WHO. Po trzech latach 75 procent pierwotnej grupy zostało ponownie przebadanych. Obie grupy stosujące ksylitol miały znacznie ograniczona próchnicę w porównaniu z grupa kontrolną. Średni wynik DMF po trzech latach, dostosowany do wieku, płci, badającego i danych wyjściowych DMF był: 4.42 (+4.36) w grupie kontrolnej, 1.87 (+2.55) w grupie gumy do żucia i 2.77 (+3.05) i 1,72 (+ 2,04) w obu grupach cukierków. Ogólne obniżenie poziomu próchnicy w stosunku do grupy kontrolnej wyniosło 53,5 procent w grupie gum do żucia i 33–59 procent w obu grupach cukierków. Wyniki te były istotne statystycznie (p <0,005).

Projekt demonstracyjny na Madagaskarze, w których uczniowie zostali losowo przydzieleni do grup z guma z poliolem lub grupy kontrolnej objęło dzieci w klasach od pierwszej do czwartej w sześciu szkołach. 17 Wszystkie dzieci otrzymały w szkołach programy edukacji zdrowotnej jamy ustnej, które obejmowały codziennie nadzorowane mycie zębów. Badana grupa otrzymała również gumę do żucia zawierającą 55,5 proc sorbitolu, 4,3 procent ksylitolu i 2,3 procent mocznika (karbamidu), która otrzymywali 3–5 razy dziennie. Przeprowadzono badania dentystyczne przez trzech dobranych dentystów na początku badania i po trzech latach obserwacji przy użyciu standardowego badania, lustra do ust i światła dziennego. Po trzech latach obserwacji ocena ogólna DMF nie różniła się istotnie między żadna z badanych grup. Stwierdzono jedynie istotne statystycznie zmniejszenie próchnicy u dzieci w pierwszej klasie w grupie z ksylitolem. Warto zauważyć, że ustalenia były inne niż inne badania cytowane w tym przeglądzie. Codziennie nadzorowane szczotkowanie zębów sprawiało, że wszystkie dzieci mogły charakteryzować się bardziej podobnym stanem higieny jamy ustnej zmniejszając w ten sposób poziom wykrycia różnicy w próchnicy. Omawiane badania oceniały stosowanie gumy do żucia lub cukierków z substytutami cukrów w celu zmniejszenia poziomu próchnicy. W jednym z badań oceniano hamowanie próchnicy pod wpływem ksylitolu w środkach do czyszczenia zębów.18 Badanie to zostało przeprowadzone w Kostaryce z początkiem 1987 roku z 2.630 dzieci w wieku od ośmiu do dziesięciu lat. Przeszkolony dentysta przeprowadzał ocenę kliniczna u wszystkich dzieci w trzech punktach czasowych w ciągu całego badania. Dzieci zostały podzielone na dwie grupy, 10,243 proc NaF / krzemionkowy środek do czyszczenia zębów lub środek do czyszczenia czyszczenia zębów zawierający 0,243 procent NaF / krzemionka plus 10 procent ksylitolu, i podziałem ze względu na wiek i płeć. Zęby szczotkowane były dwa razy na dobę podczas badan, w tym raz w szkole i raz w domu w trakcie dni roboczych oraz dwa razy w domy w trakcie weekendów.

DFS pierwotnych zmian wynosiła 3,3 w grupie kontrolnej środka do czyszczenia zębów i 3,1 w grupie środka do czyszczenia zębów zawierającego ksylitol, co reprezentowało 9.1percent różnic w zmianach pierwotnych próchnicy(p <0,01). Po trzech latach straty w grupie obserwacyjnej wyniosły 36 procent i były zgodne w obu grupach. Średnie zmiany wartości początkowej DFS wyniosły 5.7 w grupy kontrolnej i 5,0 w grupie badanej (p <0,001).

Długoterminowe skutki

Długoterminowe skutki żucia gumy bez cukru odnotowano w jednym badaniu, w którym dzieci zostały ponownie zbadane po pięciu latach od zakończenia dwuletnich badań z guma do żucia. Dokonano porównań między sorbitolem, ksylitolem i osobami nie żującymi gumy do żucia. Guma z sorbitolem nie miała znaczącego długotrwałego wpływu na redukcję próchnicy. Gumy z ksylitolem i ksylitolem / sorbitolem wykazały długoterminowe ograniczenie próchnicy odpowiednio w stosunku ryzyka 0,41 (0.23,0.75) i 0,56 (0,36, 0,89). Ochronne działanie ksylitolu zależy od wzrostu zębów. Zęby które wyrosły po roku lub dwóch latach używania ksylitolu wykazywały największą redukcje próchnicy (93% i 88%) .19

Profil chemiczny ksylitolu; terminologia

Ksylitol jest naturalnym alkoholem cukru typu pentitol, tj. cząsteczka ksylitolu składa się z pięciu atomów węgla i pięciu grup hydroksylowych (rys. 1). W związku z tym, ksylitol można nazwać pentitolem. Ksylitol należy do polialkoholi (alkoholi wielowodorotlenowych), które nie są ściśle rzecz biorąc cukrami, które tradycyjnie zawieraja niektóre weglowodanowe odzywcze substancje słodzące (sacharoza, cukier kukurydziany, syrop kukurydziany, cukier inwertowany, D-fruktozy, D-glukozy, itp., w niektórych pracach termin “cukier” jest wspólnie używany w odniesieniu do mono-i disacharydow). Jednak uzasadnienie włączenia polioli do cukrow wynika z ich biochemicznej relacji; poliole są zbudowane z, i mogą być zamieniane na cukry (np. aldozy i ketozy). Niektóre encyklopedie określają cukry jako substancje krystaliczne, węglowodany słodkie. Alkohole cukrów w ten sposób podchodzą pod te kategorie.

Aby w pełni zrozumieć wpływ dentystycznych ksylitolu, ważnym jest, aby zapoznać się z różnicami strukturalnymi między różnymi poliolami (3). Sorbitol jest innym alkoholem cukru, heksitol typu poliolu, ze względu na 6-węglowe struktury. Z tego tez powodu sorbitol może wspierać rozwój próchnicy Streptococcus mutans i innuch bakterii w ustach, które normalnie nie są w stanie wykorzystać ksylitolu do wzrostu. Ze względu na ewolucje, organizmy powodujące próchnice preferują struktury 6-węglowe (opartego na heksozach) , takie jak D-glukozy, jako źródła energii. Dlatego ważnym jest, aby uznać nieuniknione różnice biochemiczne pomiędzy ksylitolem (pentitol i pentozowo pochodnych) oraz sorbitolem (heksitol i pochodne heksozy ), a także uświadomic sobie definicje nomenklatury związane z opisanym powyżej substancjami.

Mimo istnienia pewnych różnic pomiędzy poszczególnymi alkoholami cukrowymi, ksylitol i większość innych polioli również pokazuje wspólnie ciekawe cechy dentystyczne: Mogą one budować pewnego rodzaju kompleksy z wapniem i niektórymi innymi kationami wielowartościowymi. Kompleks Ca-ksylitol może być obecny na przykład w jamie ustnej i jelitach. Takie kompleksy mogą przyczyniać się do re-mineralizacji demineralizowanej próchnicy szkliwa i zmian zębiny , obserwowano to u pacjentów, którzy zwykle zażywają ksylitol. W jelitach, takie kompleksy mogą ułatwić wchłanianie wapnia przez ścianę jelita, ten efekt jak sugerowano, odgrywa rolę w związana z zapobieganiem osteoporozie u zwierząt doświadczalnych przez ksylitol(4). Z punktu widzenia dentysty, rola ksylitol (i niektórych innych alkoholi wielowodorotlenowych) jako stabilizatorów ślinowych jonów wapnia i fosforanów może być ważna. Jest możliwym, że ksylitol stabilizuje system fosforanów wapnia obecny w ślinie w ten sam sposób jak niektóre peptydy śliny (np. stateryna) (5).

Ksylitol jest około dwa razy słodszy od sorbitolu. Jeśli jest spożywany w postaci krystalicznej lub stałej (takiej jak guma do żucia), ksylitol daje przyjemny chłód i odczucie świeżości ze względu na wysokie endotermiczne ciepło roztworu. Kaloryczność ksylitolu jest w przybliżeniu taka sama jak ta „cukru”, w praktyce jednak ksylitol, gdy jest spożywany w ramach diety mieszanej dostarcza trochę mniej kalorii niż cukier.

Funkcje metaboliczne ksylitolu

Dla zrozumienia ustnego bezpieczeństwa ksylitolu, trzeba krótko opisać metabolizm węglowodanów u człowieka. Ksylitol to naturalny produkt pośredni, który regularnie występuje w metabolizmie glukozy człowieka i innych zwierząt, a także w metabolizmie wielu roślin i mikroorganizmów. W wyniku łatwości, z jaką jest przekształcany w metabolizmie, ksylitol ma niskie stężenie w stanie stacjonarnym w krwi ludzkiej. U człowieka normalny poziom ksylitolu we krwi waha się między 0,03 i 0,06 mg na 100 ml. Ksylitol wydalany jest z w ilości około 0,3 mg na godzinę, zazwyczaj nie ma istotnej różnicy w tym sensie u osób zdrowych oraz osób z cukrzycą.

U człowieka, spożywany ksylitol i sorbitol są wchłaniane przez ściany jelita w prawie w tym samym tempie, a znacznie wolniej niż D-glukozy i D-fruktozy. Oba poliole są wchłaniane biernie. U większości zdrowych osób adaptacyjny wzrost poziomu aktywności enzymu (niespecyficznego poliolu dehydrogenazy) znacznie zwiększa szybkość wchłaniania ksylitolu w ciągu kilku dni. Tak nie jest z sorbitolem. U osób nieprzyzwyczajonych ksylitol w dawkach około 0,5 g na kg masy ciała może spowodować przemijające wolne stolce (biegunka osmotyczna). Ksylitol jest powoli wchłaniany z przewodu pokarmowego ze względu na brak w błonie śluzowej jelit specjalnego systemu transportu ksylitol. W związku z tym jedna trzecią spożytego ksylitolu (przy dużych pojedynczych dawkach) jest wchłaniana, a następnie wprowadzana w system metaboliczny wątroby. Pozostałe dwie trzecie spożycia ksylitolu dotrze do dystalnej części przewodu pokarmowego, gdzie ksylitol zostanie rozbity przez bakterie przewodu pokarmowego. Produktami końcowymi są głównie krótko-łańcuchowe kwasy tłuszczowe, z których większość jest zwykle wchłaniane i wykorzystywana przez organizm. Przy bardzo niewielkich ilościach ksylitolu (jak w jednym kawałku gumy do żucia), możliwym jest, że proporcjonalnie większe ilości są bezpośrednio wchłaniane.

Po odpowiedniej adaptacji ksylitol był podawany ludziom w ilościach 200 g dziennie i wyższych bez wystąpienia biegunki. W praktyce powinno się podawać nie więcej niż 50–70 g dziennie, rozłożone równomiernie w ciągu dnia. Skuteczne dentystycznie ilości mogą się różnić od około 1 do 20 g dziennie, najlepiej od 6 do 12 g. Ze względu na powolne wchłanianie ksylitolu jest on czasem określany jako „glukozy z opóźnieniem”, właściwość która może być korzystna w pewnych sytuacjach klinicznych. Przedwcześnie urodzone niemowlęta posiadają pełną zdolność do metabolizowania ksylitolu.

Ksylitol dostarcza dużych ilości glikogenu w wątrobie, przede wszystkim D-glukozy. Ksylitol jest utleniany do dwutlenku węgla i wody w trakcie normalnego, fizjologicznego podziału węglowodanów. Około 85% metabolizmu ksylitolu w organizmie odbywa się w wątrobie. Około 10% jest metabolizowanych w nerkach, a mała reszta jest wykorzystane przez komórki krwi, kory, nadnerczy, płuc, jąder, mózgu, tkance tłuszczowej, itp. Dane te są podobne, niezależnie od sposobu podawania, tj. czy doustnej lub dożylnej. Jest mała różnica między endogennym (“naturalny”) ksylitolem i to, co jest dostarczane z zewnątrz, na przykład, gdy dieta zawierające ksylitol jest konsumowana. Endogenny ksylitol jest fizjologicznym półproduktem z D-ksylulozy i L-Ksyluzozy (są to keto-cukry odpowiadające ksylitolowi). Reakcja ta odbywa się w mitochondriach poprzez katalizowanie przez enzymy, które są specyficzne dla ksylitolu. Natomiast egzogenny (spożyty) ksylitol jest wolno wchłaniany, a ostatecznie wchodzi na portal do wątroby, gdzie podlega dehydrogenazie w cytoplazmie komórek wątroby przez ww niespecyficzne enzymy dehydrogenazy poliolu, które mogą również działać na sorbitol. Enzym ten jest kluczowym enzymem w metabolizmie ksylitolu i tempo jego metabolizmu zależy głównie od niego. W chwili gdy ksylitol jest podawany przez kilka dni, zachodzi dostosowanie: stężenie enzymu zwiększa się tak więc potencjał metaboliczny danej osoby, która jest przyzwyczajona do ksylitolu, jest znacznie zwiększony.

Ponieważ ksylitol występuje naturalnie w roślinach rolnych i leśnych, wystepujerowniez w różnego rodzaju produktach spożywczych wykorzystywanych przez człowieka. Dietetyczne źródła, które zawierają stosunkowo duże ilości ksylitolu to śliwki, maliny, kalafior (0,3 do 0,9 g na 100 g suchej masy, ilości różni się w zależności od pory roku i również od poszczególnych odmian roślin). Obecność wolnego ksylitol w żywności wskazuje, że człowiek i niektóre zwierzęta domowe spożywają ksylitol w całym okresie swojego rozwoju. U ludzi, stosunkowo duże ilości ksylitolu (mianowicie od 5 do 15 g / dzień) powstaje jako produkt metabolizmu pośredniego węglowodanów. Podsumowując, ksylitol, D-fruktoza i sorbitol są zamieniane na D-glukozę i różnych metabolity D-glukozy w pośrednich etapach metabolizmu, a tym samym wprowadzane do głównego nurtu metabolizm węglowodanów i albo przechowywane w postaci glikogenu, utleniane do dwutlenku węgla i wody, lub wykorzystane jako materiał budowlany do biosyntezy substancji takich jak tłuszcze. Ze względu na powolne wchłanianie, potencjał metaboliczny nie jest przekroczony, gdy ksylitol jest podawany doustnie.

Korzystanie z ksylitolu jako substytutu cukru ma następujące zalety fizjologiczne:
(A) Ksylitol ma przyjemny smak i słodycz, które jest równoważny sacharozie.
(B) Przy prawidłowym dozowaniu ksylitolu, tolerancji na te węglowodany zwiększa się.
małe dawki ksylitolu stabilizują sytuacje przy niestabilnym metabolizmie cukrzycy.
(D) Ksylitol ma antyketogeniczne właściwości.
(E) Ksylitol jest nie- i anty – kariogeniczny.

Ustne i metaboliczne bezpieczeństwo ksylitolu

Badania u ludzi i gryzoni wykazały, że ksylitol, jeśli jest odpowiednio doustnie podawany z czasem na adaptacje, jest dobrze tolerowane i bezpieczne do poziomu co najmniej 90 g / dzień, bez subiektywne i obiektywne niekorzystnych wniosków. Nieco mniej insuliny jest uwalniane do krwi w czasie podawania ksylitolu niż podczas podawania glukozy. Ustne i metaboliczne bezpieczeństwo ksylitol zostało oceniona przez różne międzynarodowe i krajowe organy regulacyjne. Na przykład w 1983 roku Wspólny Komitet Ekspertów ds. Dodatków do Żywności (JEFCA) dwóch agencji Organizacji Narodów Zjednoczonych (FAO i WHO) przyznała „Aceptable Daily Intake”(Ilość do spożycia)(ADI) dla ksylitolu jako nieokreślone. Oznacza to, że nie ma specjalnych ograniczeń spożycia dla ksylitolu. Szczegółowo JECFA zaleca:
(A) nieograniczone bezpieczeństwo ADI dla ksylitolu. Tego typu specyfikacji odzwierciedla najbezpieczniejsze kategorie dla dodatków żywności. Specyfikacja jest porównywalna do sorbitolu.
(B) Brak dodatkowych zalecanych badań toksykologicznych.

Pośród licznych pozytywnych ocen dla zdrowia ksylitolu należy wymienić raport FASEB z roku 1986. FASEB (Federacja Amerykańskich Towarzystw Biologii Eksperymentalnej) sprawozdania są oparte na kompleksowych przeglądach literatury i opinii naukowych doświadczalnych badaczy pracujących w odpowiednich dziedzinach medycyny i biologii. W 1986 r. panel ekspertów FASEB zakończył sprawozdanie na temat aspektów zdrowotnych alkoholi cukru i laktozy. Na podstawie kompleksowego zbioru informacji naukowej, sprawozdania FASEB stwierdziło, że:

(A) w zakresie bezpieczeństwa nie należy spodziewać się zagrożeń bezpieczeństwa poprzez stosowanie ksylitolu u ludzi, i że
(B) Ksylitol wydaje się mieć taki sam profil bezpieczeństwa, jak inne alkohole cukrowe, takie jak D-sorbitol i mannitol. Jako kolejny dowód bezpieczeństwa metabolicznego ksylitolu, należy wymienić tradycyjne wykorzystanie ksylitolu jako źródła energii w terapii infuzji (żywienie pozajelitowe, Tabela I). Zwłaszcza niemieccy i japońscy lekarze z powodzeniem wykorzystywali ksylitol, w połączeniu z innymi węglowodanami i aminokwasami, w tym celu. Praktyka ta jest oparta, między innymi na braku uczestnictwa insuliny w początkowym wykorzystywaniu przez komórki ludzkie z ksylitolu, oraz zdolność do wykorzystania przez ksylitol kilku metabolicznych “wejść” do wątroby, w porównaniu na przykład z sorbitolem, który biochemicznie mówiąc ma tylko jeden “punkt wejścia” do "metabolizmu”. Ksylitol od dawna stosowano jako słodzik w diecie cukrzycowej, u chorych na cukrzycę stwierdzono że zużycie do 70 g ksylitolu dziennie nie daje żadnych skutków ubocznych. Jak opisano poniżej, poziomy te znacznie przekraczają zalecane dla celów dentystycznych. Publiczna ocena ksylitolu dla zdrowia została szczegółowo oceniona gdzie indziej (6).

Jak już wspomniano powyżej, należy zrobić wyraźną różnicę pomiędzy ustnym (do-jelitowym) i pozajelitowym podaniem ksylitolu. Chociaż badania metabolizmu wskazują, że możliwości ludzkiego ciała do metabolizmu ksylitolu są znaczne, spożycie doustne ksylitolu nigdy nie doprowadzi do poziomu ksylitolu we krwi, który byłby zbyt wysoki. Wynika to z powolnego wchłaniania ksylitolu przez ścianę jelita. Oznacza to, że zbyt duże dawki doustne mogą powodować przemijające biegunki osmotyczne. Działanie przeczyszczające dużych pojedynczych dawek ksylitolu jest rzeczywiście jedynym negatywnym skutkiem wykazanym w badaniach dotyczących podania ksylitolu. Podobne efekty mogą być spowodowane przez inne poliole, a także D-fruktozy i laktozy (cukier mleczny). doświadczenie praktyczne wskazuje, że ludzie lepiej tolerują ksylitol niż sorbitol D-mannitol. Podsumowując, artykuły naukowe i badania kliniczne wykazały, że wpływ ksylitolu na przewód pokarmowy występują na poziomach, które są znacznie wyższe niż potrzebne do realizacji zadań stomatologicznych, takich jak te używane przez pacjentów z cukrzycą.

Na podstawie ocen naukowych i zdrowia publicznego, ksylitol został zatwierdzony w praktycznie wszystkich krajach uprzemysłowionych jako srodey, które ma być stosowany w środkach do higieny jamy ustnej i innych produktach do wspierania zdrowia jamy ustnej. Typowe korzystne dentystycznie produkty ksylitolem to gumy do żucia, pastylki, drażetki i karmelki twarde. W rzeczywistości zakres produktów z ksylitolem dla konsumentów i innych zastosowań jest znacznie szerszy (tabela I). W związku z powyższym należy wspomnieć ostatnia rezolucje z Japonii dotyczącą ksylitolu. Japońskie Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej zakończyło w 1996 r. długoterminowe oceny naukowe ksylitolu i zatwierdziło wiosną 1997 r., ksylitol oficjalnie jako bezpieczny dodatek do żywności w Japonii. Ta pozytywna opinia organu zdrowia publicznego związana z ksylitolem zapewne przyspieszy rozwój poprawy zdrowia jamy ustnej przy pomocy produktów z ksylitolem w Japonii i krajach sąsiednich.

Potencjalne przyszłe wykorzystanie ksylitolu

Ze względu na właściwości molekularne ksylitolu, będzie miał on prawdopodobnie nowa biologiczna, medyczna i dietetyczna przyszłość. Jedną z obiecujących podejść jest możliwe wykorzystanie ksylitolu jako dietetycznego środka zapobiegania zakażeniu ucha środkowego u małych dzieci. Efekt ten jest oparty na zahamowanie wzrostu paciorkowców alfa-hemolizujących, w tym Streptococcus pneumoniae przez ksylitol. Jedną z konsekwencji tego zjawiska jest wykazanie zmniejszenie występowania ostrego zapalenia ucha środkowego u dzieci w przedszkolach żujących gumę z ksylitolem (7). Jest możliwym, że zjadliwe flory bakteryjne obecne w całym przewodzie pokarmowym człowieka, mogą być poddane korzystnemu wpływowi systematycznego stosowanie ksylitolu. Ksylitol, ze względu na swój charakter pentitolu, zmienia środowisko zewnętrzne wybranych organizmów chorobotwórczych i zewnętrzna strukturę samych organizmów. Takie zmiany mogą prowadzić do obniżenia zdolności do przylegania organizmów do powierzchni komórek nabłonka i innych powierzchni tkanki gospodarza, co zmniejsza ryzyko zakażenia. Oczywistym jest jednak, że powyższy wpływ na zapaleniem ucha środkowego musi być zweryfikowana przez niezależne badania przed dalszym wyciąganiem wniosków.

Ksylitol w porównaniu do innych substancji słodzących

Poniższe opracowanie zostanie ograniczone do wskazania różnic pomiędzy dentystycznymi i biologicznymi efektami niektórych powszechnie stosowanych środków słodzących. Dlatego też charakter alkoholu cukru ksylitolu musi być podkreślony. Dla lepszego zrozumienia wpływu dentystycznego ksylitolu należy przypomnieć, właściwości chemiczne ksylitolu, które opisano powyżej. Wszystkie diety z alkoholami cukrów maja kilka wspólnych właściwości, które czynią je biologicznie wyjątkowymi. Niektóre z nich są następujące: (A) brak redukcji grupy karbonylowej. To sprawia, że alkohole cukrowe są nieco mniej reaktywne chemicznie niż odpowiadające im aldozy i ketozy; niektóre alkohole cukrowe są zatem w mniejszym stopniu wspierać wzrost płytki nazębnej. (B) zdolność redukcji. Niezależnie od powyższej obojętności polioli w jamie ustnej człowieka, niektóre alkohole cukrow moga aktywnie uczestniczyć w reakcji metabolicznych, gdzie ich “ekstra” atomy wodoru mogą być złożone w inne metabolity, do innych postaci obniżonych produktów przemiany materii, które są mniej szkodliwe dla struktury zęba. (C ) tworzenia kompleksów. Jak wspomniano powyżej, alkohole cukrowe mogą tworzyć kompleksy z Ca i niektórymi innych kationami metali, co być może wpływa na metabolizm tych kationów w jamie ustnej. W związku z tym niektóre alkohole cukrów mogą przyczynić się do fizjologicznych reakcji demineralizacji w sole wapnia, które deponują na stronach z niedoborem wapnia. (D) efekt stabilizujący białka. Alkohole cukrowe mogą chronić białka w roztworach wodnych przeciwko denaturacji i innym uszkodzeniom. Możliwe jest zatem, że ksylitol, na przykład, chroni białka śliny.

W wyniku ewolucji, bakterie próchnicy u człowieka, rozwinęły skuteczne systemy enzymów, które wykorzystują energię chemiczną obecna w niektórych węglowodanach w diecie. Te węglowodany normalnie oparte są na sześciu szkieletach węgla (lub ich wielokrotności) i zwykle maja struktury aldozy lub ketozy. Odpowiednimi przykładami takich cukrów są D-glukozy, D-fruktozy (które posiadają sześc atomów węgla monosacharydy) i sacharozy (która jest disacharydem składającym się z D-fruktozy i D-glukozy). Skrobia składa się z długich łańcuchów cząsteczek D-glukozy, i dzieli się w jamie ustnej przez enzymy śliny i płytki aby uzyskać D-glukozy. Wszystkie diety oparte na cukrach prostych (powyższe trzy służą jedynie jako przykłady) mogą wytwarzać kwasy i mogą służyć jako materiał budowlany w tworzeniu przylegających blaszek polisacharydowy (glukany zostały wyżej wymienione jako przykład takich cząsteczek). Sacharozy, D-glukozy i D-fruktozy są zwykle w tym sensie skutecznie wykorzystywane przez bakterie próchnicy. Rezultatem tego wykorzystania może być tworzenie się silnej próchnicy płytki nazębnej. Ksylitol nie jest w stanie tworzyć takiej płytki, ponieważ cząsteczka zawiera zaledwie pięć atomów węgla. Z tego samego powodu, ksylitol nie wytwarza kwas mlekowego.

Żadne badania nie wykazały możliwości bakterii jamy ustnej użycia ksylitolu w produkcji kwasu i produkcji polisacharydów. Sorbitol, z drugiej strony, wykazano, że może stymulować wzrostu płytki nazębnej, adaptacja do sorbitolu występuje. Sorbitol sam w sobie nie powoduje produkcji dużych ilości kwasu mlekowego w ludzkiej płytce nazębnej, ale zdolność sorbitol do wspierania rozwoju próchnicy paciorkowców sprawia, że pośrednio sprzyja próchnicy. (Jednakże, sorbitol jest o wiele bezpieczniejszy z punktu widzenia kariologicznego niż cukier).

Jest irracjonalnym porównanie ksylitolu ze sztucznymi, intensywnymi substancjami słodzącymi (np. sacharyna, cyklaminianem, aspartamem, itp.), ponieważ substancje te używane są w zupełnie różnych stężeniach chemicznych w żywności. Oddziaływanie syntetyczne chemicznych substancji słodzących jest więc tak niskie, w większości produktów, że rzadko wywierają one szczególny wpływ na zdrowie jamy ustnej. Ksylitol, jest naturalnym węglowodanem diety, musi być wykorzystany na poziomie chemicznych odpowiadającym tym, które charakteryzują cukier stołowy. Przy takiej koncentracji prawdopodobnym jest naświetlenie konkretnego wpływu na drobnoustroje jamy ustnej i tkanek jamy ustnej.

Próchnica zębów

Jak powstaje próchnica?

Jak powstaje? Sama z siebie. Żaden z trzech czynników przedstawionych na rysunku poniżej nie powodują próchnicy. Jednakże, jeśli wszystkie trzy są obecne w tym samym czasie, bakterie próchnicy rozkładają fermentujące węglowodany do produkcji kwasów, które natychmiast atakują podatne szkliwo zębów.

Czynniki, które składają się na powstanie próchnicy

Węglowodany takie jak gotowana skrobia i glukoza mogą szybko fermentować, tworząc kwasy, które powodują rozwój próchnicy. Największym zagrożeniem jest sacharoza, łatwo fermentujący węglowodan, który tworzy lepkie makrocząsteczek, które powodują, że płytka nazębna przylega ściśle do zębów i uniemożliwia wypłukiwanie kwasów ze śliną.

Streptococcus mutans to bakterie, które w największym stopniu przyczyniają się do rozwoju próchnicy. Właściwości bakterii
powodują, że płytka nażera przylega silnie do zębów
wytwarzają duże ilości kwasu, który rozpuszcza szkliwo
rozmnażają się w środowisku kwaśnym w jamie ustnej
Podatność osób na próchnicę zależy od kilku czynników, m.in. diety, typów jedzenia, odporność powierzchni zębów na płytkę nazębną i stopnia przepływu śliny.

POŁĄCZENIE dobranej diety, przyzwyczajeń (szczotkowanie zębów, używanie nici dentystycznych) oraz czynników zewnętrznych takich jak regularne fluorowanie mogą znacznie wpływać na rozwój próchnicy. Częstotliwość i czas spożywania żywności zawierającej węglowodany, zwłaszcza zwyczaj jedzenia między posiłkami ze słodkich deserem mogą również znacznie przyczynić się do ryzyka powstania próchnicy. W celu ograniczenia wpływu sacharozy, szczególnie produktów wysokiego ryzyka takich jak słodycze oraz produkty słodkie. Ksylitol jest jednym z rozwiązań i jest do tej pory jedynym potwierdzonym klinicznie.

Zasada działania ksylitolu

Badania kliniczne przeprowadzone w populacji z dużym i małym stopniem próchnicy pokazują, że uzupełnianie normalnej diety poprzez regularne spożywanie ksylitolu (np. słodzona guma do żucia> 2 razy dziennie) jest zdecydowanie korzystne dla zębów.

Podczas spożywania węglowodanów i cukrów wytwarzany jest kwas w ustach a pH szybko spada poniżej 5.7, co powoduje demineralizację szkliwa zębów i możliwość powstania próchnicy. Jako, że ksylitol to pięciowęglowy alkohol polihydroksylowy, bakterie w jamie ustnej nie przechodzą procesu metabolizacji, a zatem nie jest wytwarzany kwas. Przy stosowaniu Ksylitolu równowaga pH w jamie ustnej jest szybko przywracana do poziomu powyżej pH 5.7, co powoduje minimalizację procesu erozji szkliwa i wspiera proces remineralizacji. Słodki smak pobudza ślinę, która pomaga wypłukać nadmiar cukru i zneutralizować wyprodukowane kwasy.

Kiedy ksylitol jest spożywany regularnie przez kilka miesięcy, bakterie Streptococcus mutans przemieszczają się z płytki nazębnej do śliny. Chociaż duża ich liczba nadal pozostanie w ślinie, to są one bezpieczniejsze i nie przylegają mocno do zębów. Oznacza to, że kwas nie atakuje powierzchni zębów.

Podsumowując, ksylitol jest zarówno środkiem zapobiegającym próchnicy, czyli nie przyczynia się do powstawania próchnicy i uniemożliwia lub zmniejsza częstość występowania nowych objawów próchnicy. Ksylitol rzeczywiście zmniejsza ilość kamienia i liczby bakterii Streptococcus mutans w płytce nazębnej. Wykazano, że żaden inny substytut cukru nie działa w ten sam sposób.

Matka & Dziecko I – Ochrona Uzębienia u dzieci – Przed rozwinięciem się choroby

Nowe przełomowe badanie w "Journal of Dental Research (marzec 2000) wykazało istotne zmniejszenie się kluczowego czynnika próchnicy u dzieci, jako bezpośredni skutek stosowania gumy do żucia przez matki. Badania przeprowadzono w Finlandii przez Dr Eva Söderling z University of Turk oraz dr Pauli Isokangas z Ylivieska Health Care Center. Badanie zostało wykonane w celu ustalenia czy regularne spożywanie xylotilu, słodzika bez cukru przez matki noworodków, może zapobiec przenoszeniu bakterii Streptococcus mutans (MS) od matki na dziecko (pierwsza drogą wprowadzania bakterii do jamy ustnej noworodka). Ksylitol już wcześniej wykazywał unikalne właściwości dentystyczne w licznych badaniach.

Matki wybierane do badania były w ciąży i przydzielono je na trzy grupy. Matki w grupie badanej otrzymywały gumę do żucia z ksylitolem na czas trwania badań (3–5 razy dziennie od 3 do 24 miesięcy) po urodzeniu dziecka). Matki w dwóch grupach kontrolnych otrzymywały fluor (F) lub chlorheksydynę (CHX) podawane w 6, 12 i 18 miesiącu po ciąży. Zachowane zostały normalna dieta i higiena jamy ustnej a badania stomatologiczne u dzieci były przeprowadzane co tok. Stan płytki nazębne u dzieci oceniano po osiągnięciu 2-go roku życia.

Wykazano, że gromadzenie się bakterii na płytce nazębnej u dzieci było 5 krotnie wyższe w grupie z fluorem i trzy razy wyższe w grupie z chlorheksydyną w porównaniu do grupy stosującej ksylitol.

Wyniki te wskazują, że regularne stosowanie ksylitolu w postaci gumy do żucia przez matki noworodków zmniejsza możliwość przeniesienia bakterii Streptococcus mutant z matki na dziecko. Znacznie zmniejszone bakterii Streptococcus mutans obserwowano u tych dzieci powinny przyczynić się do zmniejszenia ryzyka powstania próchnicy.

Mother & Child – nowa metoda zapobiegania próchnicy Childhood

Nowe badanie jest dowodem na 70% redukcję próchnicy zębów wśród dzieci, których matki żuły gumę z zawartością ksylitolu.

Ostatnie badanie kliniczne opublikowane w "Journal of Dental Research” wykazało innowacyjne metody zapobiegania próchnicy u dzieci, których matki spożywały ksylitom, nawet o 70%.

Celem badania było ustalenie, czy żucie gumy z ksylitolem przez matki może zmniejszyć możliwość przekazania bakterii Streptococcus mutans (MS) bakterii z matki na dziecko, a tym samym zmniejszyć ryzyko próchnicy w dzieci. Wcześniejsze opublikowane badania wykazały, że zapobieganie kolonizacji tych bakterii we wczesnym dzieciństwie może prowadzić do zmniejszenia ryzyka rozwoju próchnicy zębów i że matki są podstawowym źródłem zakażenia Streptococcus mutans. Bakterie te są przenoszone z matki na dziecko poprzez codzienne kontakty takie jak całowanie czy smakowanie jedzenia.

W badaniu mierzono występowanie próchnicy u dzieci w wieku pięciu lat: próchnica w grupie matek zażywających ksylitol zmniejszyła się o 71–74% w porównaniu do dwóch grup kontrolnych. W ten sposób spożywanie przez matki ksylitolu zapobiegło rozwojowi próchnicy u dzieci poprzez znaczne ograniczenie przenoszenia się bakterii Streptococcus mutans z matki na dziecko we wczesnym dzieciństwie.

“Wyniki tego badania sugerują, że zapobieganie kolonizacji bakterii może prowadzić do skuteczniejszego zapobiegania próchnicy w porównaniu do tradycyjnych środków zapobiegawczych, które koncentrują się na zwiększaniu odporności zębów,” powiedział Dr Eva Söderling, główny badacz w badaniu Matka-Dziecko.

Wyniki tego badania wskazują, że matki mogą znacznie poprawić zdrowie zębów u swoich dzieci przez żucie gumy zawierającej ksylitol z zachowaniem wszelkich normalnych środków higieny jamy ustnej. Ksylitol jest naturalnym słodzikiem produkowany z naturalnych źródeł takich jak drzewo brzozowe i ma tak samo słodki jak cukier a do tego ma unikalne właściwości lecznicze. Jest on powszechnie stosowany w bezcukrowych gumach do żucia, wyrobach cukierniczych oraz produktach do higieny jamy ustnej.

Produkt potwierdzony klinicznie

Korzyści ksylitolu Zasada działania POTWIERDZENIE kliniczne
Powstrzymuje fermentację przez bakterie w jamie ustnej oraz obniża produkcję kwasów Wstrzymanie fermentacji jest korzystne ze względu na strukturę chemiczną ksylitolu, który nie jest metabolizowany przez bakterie z jamy ustnej Wpływ gumy do życia na bazie ksylitolu na współczynnik przepływu śliny i na płytkę nazębną
Zmniejsza ilość mikroorganizmów powodujących próchnicę Ksylitol jest unikalny wśród polioli, ponieważ hamuje rozwój bakterii Streptococcus mutans, a tym samym zmniejsza wrażliwość zębów. Ponadto, dalsze stosowanie ksylitolu przyczyna się do zmniejszenia liczby bakterii w płytce nazębnej. Jednak, ksylitol nie jest środkiem bakteriobójczym, ale funkcjonuje jako modulator flory ustnej poprzez hamowanie rozwoju bakterii powodujących próchnicę. Status biochemiczny w jamie ustnej i obniżenie ilości Streptococcus mutans u dzieci w okresie 24 – do 36-miesięcznego korzystania z ksylitolu w postaci gumy do żucia
Zmniejsza możliwość przeniesienia bakterii z matki na dziecko Matki z wysokim poziomem Streptococcus mutans mogą przekazywać mikroorganizmy swoim dzieciom. Im wcześniej bakterie kolonizują się w zębów dzieci, tym większa ich ilość w jamie ustnej a tym samym, większe ryzyko rozwoju próchnicy. Regularne spożywanie ksylitolu przez matki było związane ze znacznym obniżeniem możliwości przenoszenia Streptococcus mutans, które ostatecznie doprowadziły do znacznego zmniejszenia częstości występowania próchnicy u dzieci w wieku pięciu lat. Badania Matka-Dziecko I i II
Zmniejsza możliwość powstania kamienia Ksylitol jest znacznie bardziej skuteczny niż inne zamienniki cukru w ograniczaniu wzrostu płytki nazębnej w jamie ustnej. Ksylitol zmniejsza także część nierozpuszczalnych polisacharyd i zwiększa udział rozpuszczalnych polisacharydów obecnych w płytce nazębnej i powoduje, że nie jest ona ściśle dociśnięta do zębów. Tak więc łatwiej jest usunąć kamień podczas szczotkowania zębów, a nawet podczas naturalnego działania śliny. Zdolność ksylitolu do zredukowania procesu gromadzenia się kamienia. Ostatnie badania w Stomatologicznych Szkołach w Michigan oraz na uniwersytetach w stanie Indiana badały działanie Ksylitolu/ mieszanek sorbitolu w gumie do żucia i mięt. Wykazano, że ksylitom powoduje zredukowanie nagromadzenia się płytki nazębnej.
Zwiększa ilość produkowanej śliny Podatność osób na próchnicę jest zwiększane, gdy przepływ śliny jest zmniejszony przez choroba, leczenie farmakologiczne lub starzenie się. Przyjemny słodki smak Ksylitolu stymuluje przepływ śliny, co z kolei zwiększa poziom pH w jamie ustnej i neutralizuje kwasy wytwarzane z innych fermentujących węglowodanów. Jest to nieodłączna właściwość polioli, Jednak POŁĄCZENIE słodkiego smaku oraz efektu chłodzenia jest szczególnie skuteczne w zwiększaniu przepływu śliny. Jest to nieodłączna właściwość polioli. Jednak połączenie słodkiego smaku oraz efektu chłodzenia jest szczególnie skuteczne w zwiększaniu przepływu śliny.
Pobudza zębów Korzystanie z ksylitol ma pozytywny wpływ na środowisko jamy ustnej, które zapobiega demineralizacji zdrowe zęby i zwiększa remineralization już zębów dotkniętych próchnicą. Jest to osiągnięte poprzez zwiększenie przepływu śliny, która zawiera składniki mineralne takie jak wapń i fosfor, i stabilizacji kompleksy wapnia i fosforanów w ślinie Badanie Belize dotyczące guma do żucia
Zmniejsza możliwość tworzenia się nowej próchnicy, nawet po przestaniu spożywania ksylitolu Ksylitol pomaga w walce z próchnicą poprzez hamowanie rozwoju bakterii powodujących próchnicę. To z kolei zmniejsza możliwość powstania nowej próchnicy. Badanie Ylivieska i kontynuacja, Badanie Belize dotyczące guma do żucia
Uzupełnia fluorek zawarty w produktach do higieny jamy ustnej Fluor hamuje demineralizację powierzchni zębów i ma wpływ na szybkość i zakres remineralizacji. POŁĄCZENIE ksylitolu i fluoru w środkach do higieny jamy ustnej zapewnia doskonałą profilaktykę jamy ustnej przed utworzeniem się kamienia oraz rozwojem bakterii. Wzmocniona Skuteczność w hamowaniu rozwoju próchnicy 0.243% Fluorku Sodu/10% Ksylitolu/Silica Dentifice: 3-year Clinical Results
Przegląd zastosowań medycznych

Sprawozdanie ekspertów

W czasie badania korzyści dentystycznych ksylitolu, istnieje także kilka innych korzyści medycznych o szczególnym znaczeniu.

Zapobieganie ostremu zapaleniu ucha środkowego

Liczne badania pokazały, że ksylitol zmniejsza częstość występowania ubytków w zębach i liczby bakterii Streptococcus mutans w płytce nazębnej. Ksylitol hamuje również rozwój pneumokoków. Badania potwierdziły, że ksylitol jest skuteczny w zapobieganiu ostrego zapalenia ucha środkowego. Podawany w postaci syropu lub gumy do żucia, a tym samym nie trzeba stosować antybiotyków.

Ksylitol odpowiedni dla cukrzyków

Kontrola stężenia glukozy we krwi, lipidów i wagi to dziś trzy główne cele w leczeniu cukrzycy. Ksylitol to pięciowęglowy alkohol polihydroksylowy. Występuje w wielu owocach i warzywach i jest nawet produkowane przez organizm ludzki jako półprodukt w procesie metabolizmu glukozy. Ksylitol jest metabolizowany niezależnie od insuliny i jest wolno wchłaniany. Dlatego też, podczas spożywania ksylitolu, ograniczony zostaje wzrost glukozy we krwi i wydzielanie insuliny związane z spożyciu glukozy. Taki efekt powoduje, że ksylitol jest idealną alternatywą węglowodanów dla środków spożywczych przygotowanych dla diabetyków. Ksylitol ma też o 40% mniej kalorii niż cukier.

Stosowanie produktów z dodatkiem ksylitolu

Bezpieczeństwa ksylitol udowodniono w długoterminowych badaniach klinicznych i zostało potwierdzone przez wszystkie najważniejsze instytucje na całym świecie. Niemniej jednak, podobnie jak inne poliole, w dużych ilościach może mieć efekt przeczyszczający. Dawki zależą od indywidualnej wrażliwości i masy ciała każdego człowieka. Organizm u większości osób dorosłych toleruj co najmniej 40g dziennie.

Aga_w_Chmurach

KSYLITOL, czyżby nasze słodkie zbawienie?
Z przeprowadzonych badań wynika, że przeciętny Amerykanin spożywa rocznie, w różnej formie, około 68 kg. Cukru. W Polsce, aż tak „dobrze” jeszcze nie ma, ale spożycie słodyczy wzrasta w niepokojącym tempie. Słodycze błyskawicznie dostarczają energii, oczywiście na chwilę, dlatego sięgamy po następne porcje i następne, nie zdając sobie sprawy jak wielkie szkody czynimy w organizmie.

Cukier jest związkiem chemicznym łatwym do strawienia, bo jest praktycznie gotowym do użycia podstawowym nośnikiem energii, bez wysiłku ze strony organizmu. Jest przez to niestety bardzo kuszący, dlatego z taką przyjemnością sięgamy po słodycze.

Regularne spożywanie dużych ilości cukru, w jakiejkolwiek postaci, (białej, brązowej, sacharozy, fruktozy, glukozy, maltozy, laktozy, różnych syropów, słodu, miodu), czyni ogromne spustoszenie w organizmie, nadmiernie go zakwaszając.

Powoduje hipoglikemię, które z kolei prowadzą do otyłości i cukrzycy, zarówno u dzieci jak i u dorosłych.

Spożywany w takich ilościach cukier zubaża organizm z soli mineralnych i witamin, podnosi ciśnienie krwi, odpowiada za wzrost trójglicerydów i za zły cholesterol (LDL). Tym samym zwiększa ryzyko zawału serca, przyczynia się do powstawania próchnicy zębów, zapalenia ozębnej i ogólnego zainfekowania organizmu.

Dzieci spożywające nadmiar słodyczy mają kłopoty z uczeniem się i koncentracją. Dorośli- kłopoty z pamięcią.

Cukier jest czynnikiem inicjującym niewydolność układu immunologicznego, co w konsekwencji powoduje takie choroby jak: artretyzm, astma oraz alergie. Zakłóca równowagę hormonalną i wspomaga wzrost komórek nowotworowych.

Ksylitol jest znany chemii organicznej od roku 1891. W roku 1930 istniał już w formie oczyszczonej. W czasie II wojny światowej, w cierpiącej na niedostatek cukru Finlandii, „odkryto” ponownie ksylitol. Chemikom udało się go ustabilizować i tak stał się praktycznym niskokalorycznym słodzikiem wytwarzanym z miejscowego surowca , którym stała się kora brzozowa.

Chemicznie ksylitol jest pięciowęglowym alkoholem polihydroksylowym, co oznacza, że ma właściwości bakteriobójcze i zapobiega rozwojowi bakterii. Odkryto także, że związek ten w organizmie ulega przemianie zupełnie bez udziału insuliny.

W latach 60 ksylitol był stosowany w Niemczech, Szwajcarii, Związku Radzieckim i Japonii jako słodzik zalecany w diecie diabetyków oraz jako źródło energii w kroplówkach podawanych pacjentom z zakłóconą tolerancją glukozy i insulinoopornością. Od tej pory w wielu krajach, w tym Włochy i Chiny, zaczęto wytwarzać ksylitol do użytku domowego z doskonałym skutkiem zdrowotnym.

Ksylitol w naturalny sposób jest wytwarzany w naszych organizmach; każdy z nas wytwarza go dziennie ok. 15 gramów. Jest produktem pośrednim, regularnie powstającym w procesie przemiany glukozy w organizmach: ludzkim, zwierzęcym, a także u wielu roślin i mikroorganizmów.

Ksylitol jest naturalna substancją, obecną w włóknistych jarzynach, owocach, w kolbach kukurydzy oraz drzewach liściastych np. brzoza. Ksylitol wygląda i smakuje jak cukier. Ze względu jednak na jego wpływ zdrowotny jest jego niemal dokładną przeciwnością. Podczas gdy cukier sieje w ustroju spustoszenie, ksylitol goi i naprawia; wzmacnia układ immunologiczny, zapobiega degeneracjom, chronicznym chorobom, a nawet opóźnia procesy starzenia się tkanek i całego ustroju.

Wszystkie formy cukru, w tym sorbitol (kolejny alternatywny słodzik) są sześcio, lub dwunastowęglowymi cukrami, które, wszystkie zakwaszają tkanki, tym samym wzmacniają, wytwarzają sprzyjające warunki dla bakterii i grzybów. Ksylitol ma bowiem charakter zasadowy.

Zatwierdzony w 1963 r. przez Amerykański Urząd ds. żywności i leków (FDA), nie posiada żadnych właściwości toksycznych. Jedyny objaw jaki może wystąpić na początku, przy spożyciu większych ilości, to łagodna biegunka osmotyczna lub lekkie kurcze łydek.

Z uwagi na to, że organizm wytwarza codziennie ksylitol, tudzież enzymy powodujące jego rozkład, wszelkie niedomagania ustępują zazwyczaj po kilku dniach, po przystosowaniu organizmu do większych jego dawek.

Ksylitol ma o 40% mniejszą kaloryczność. Jest absorbowany na całej długości jelit i przetwarzany we krwi powoli, co prowadzi do bardzo małych, nieistotnych zmian w wydzielaniu insuliny. Około jedna trzecia spożytego ksylitolu jest absorbowana przez wątrobę, a pozostałe dwie trzecie w przewodzie pokarmowym.

Ksylitol jest obecnie dostępny pod wieloma postaciami; w formie krystalicznej może zastępować cukier do potraw gotowanych i pieczonych, lub jako substancja słodząca do napojów. Stosuje się go również w gumach do żucia, miętówkach i w aerozolach do nosa.

KSYLITOL a zdrowie jamy ustnej
Nadmiar cukru nie jest obojętny dla stanu naszego uzębienia. Powoduje osłabienie układu odpornościowego oraz zakwaszenie środowiska jamy ustnej, będącej siedliskiem ponad 400 szczepów drobnoustrojów, z których większość jest na szczęście nieszkodliwa, organizmy te znakomicie namnażają, i czują się w zakwaszonym środowisku, rozwijając się nadmiernie na resztkach pokarmowych zalegających w jamie ustnej po zwykłych posiłkach, a zwłaszcza po słodkich deserach, w efekcie powodując zapalenie dziąseł i ozębnej.

Drobnoustroje te wydzielają wtedy znaczące ilości kwaśnych toksyn powodujących rozkład tkanki dziąseł i pogłębiają każdą infekcję. Objawem choroby jest osadzająca się na zębach lepka mieszanina śliny i pożywienia.

Ten nieusunięty osad, przez szczoteczkowanie zębów, twardnieje i wytwarza tak zwany kamień nazębny.

Ta stała, mało intensywna infekcja bakteryjna, atakuje wtedy również układ immunologiczny. Jeśli choroba zlokalizowana wzdłuż linii dziąseł nie jest w porę zlikwidowana, może doprowadzić do poważnego zakażenia i alergizacji całego organizmu.

Zapalenie ozębnej przybiera zasadniczo dwie formy: proste zapalenie dziąseł (gingivitis) oraz poważniejsze, zapalenie ozębnej (peridentitis), które może doprowadzić do utraty zębów i zaniku dziąseł.

Proste zapalenie powstaje w wyniku nasilenia się choroby i podrażnienia dziąseł oraz tkanki okołozębowej przez kamień nazębny.

Parodontoza rozwija się gdy zapaleniu dziąseł towarzyszy uszkodzenie kości i wiązadeł zębów i zębodołów.

Krwawienie z dziąseł zwykle jest pierwszym objawem zapalenia ozębnej. Może stać się przyczyną bardzo poważnych schorzeń; dwukrotnie zwiększa ryzyko wylewu, trzykrotnie zawału serca, wcześniactwa dzieci u kobiet w odmiennym stanie, przyczynia się do zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc i rozedmy płuc.

Te same bakterie, które powodują choroby dziąseł, mogą stać się pośrednią lub bezpośrednią przyczyną chorób serca i naczyń krwionośnych. Badania przeprowadzone w 1998 r. na Uniwersytecie Stanowym w Minnesocie dowiodły, że u królików zakażonych zapaleniem ozębnej utworzyły się skrzepy powodujące zawał serca. Może to wynikać z tego, że bakterie, które najpierw atakują kości w jamie ustnej i dziąsła, przedostają się do krwiobiegu poprzez niewielkie pęknięcia w zębach i dziąsłach.

Spożywanie zwykłego cukru stwarza wysoce kwasowe środowisko w jamie ustnej. Kwasy niszczą szkliwo i osłabiają zęby, czyniąc je podatnymi na infekcje bakteryjne a tym samym na próchnicę poprzez wcześniejszą ich demineralizację.

W normalnych warunkach ślina, mając odczyn alkaliczny, neutralizuje kwasy produkowane przez drobnoustroje jamy ustnej wywołujących fermentację i procesy gnicia w zakamarkach jamy ustnej, przy zębach, i remineralizuje zęby. Wymywa także resztki zalegającego w tych miejscach pożywienia, oraz pomaga w trawieniu pokarmów.

Kiedy wnętrze jamy ustnej, pod wpływem spożywania cukru, ma odczyn kwaśny, staje się znakomitym miejscem do namnażania się bakterii i innych niekorzystnych drobnoustrojów jamy ustnej. Ksylitol odwraca te niepożądane efekty spożywania cukru. Sam nie poddaje się fermentacji i pomaga w przywracaniu równowagi kwasowo zasadowej w jamie ustnej.

Odczyn zasadowy, który posiada i wytwarza po rozpuszczeniu w ślinie ksylitol, nie sprzyja rozwojowi szkodliwych bakterii, a szczególnie streptococus mutans i jest skutecznym inhibitorem w rozwoju tego zakażenia. Stosowany po umyciu zębów znakomicie, chroni i goi zęby oraz dziąsła.

Właściwie stosowany zatrzymuje procesy fermentacji i tłumi najbardziej szkodliwe szczepy bakterii jamy ustnej, doprowadzając do trwałych korzystnych przetasowań w ich charakterze. Wzmacnia mineralizację szkliwa zębowego i jest efektywny w leczeniu małych ubytków próchniczych. Duże ubytki nie zasklepiają się, ale się utwardzają i stają się mniej podatne na dalszy rozwój próchnicy. Ułatwia to znacząco dentyście wyleczenie tego ubytku.

Konsekwentne stosowanie niewielkich ilości ksylitolu na zęby wzmacnia ochronne czynniki w ślinie. Stymuluje jej napływ i wspomaga utrzymanie zawartych w niej soli mineralnych w użytecznej dla szkliwa formie. Nie jest to bez znaczenia dla osób cierpiących na objaw suchości w ustach spowodowany chorobą, podeszłym wiekiem lub ubocznym skutkiem przyjmowania niektórych leków. Znacząco zmniejsza ponadto ryzyko zachorowań na pleśniawki lub infekcję drożdżakową, mogącą wywołać stan zapalny jamy ustnej oraz wystąpienie zajadów w kącikach ust.

Stałe spożywanie ksylitolu alkalizuje środowisko jamy ustnej, dlatego zaleca się po posiłkach, żucie gumy ksylitolowej lub ssanie ksylitolowych dropsów. Najnowsze badania wykazują, że leczniczy wpływ ksylitolu jest długotrwały, a być może i trwały.

KSYLITOL a infekcje ucha, nosa i gardła.
Powtarzające się infekcje ucha środkowego, najczęściej występujące w ciągu dwóch pierwszych lat życia, stanowią wielkie niebezpieczeństwo dla zdrowia dzieci. Mogą spowodować ubytek słuchu, tym samym trudności w uczeniu się, znaczne opóźnienie umiejętności czytania. Regularne przemywanie nosa aerozolem zawierającym ksylitol zmniejsza liczbę szkodliwych bakterii. Czysty nos, to mniej problemów z alergią i astmą, których źródłem jest podrażnienie przewodów nosowych przez alergeny. Zmniejsza także ryzyko wystąpienia infekcji zatok.

Ksylitol skutecznie przeciwdziała poważnej drożdżakowej kolonizacji układu trawiennego (candida albicans) oraz szkodliwym bakterią jelit, w tym helicobacter pylori, wiązanej z zapaleniem jamy ustnej, cuchnącym oddechem, owrzodzeniem żołądka, a nawet rakiem żołądka.

KSYLITOL a osteoporoza.
Ksylitol jest pomocny w przywracaniu naturalnej konsystencji kości. Przypuszczalnie jego zdolność do wzmacniania kości wynika z tego, że stymuluje on wchłanianie wapnia w jelitach.

Fińscy naukowcy zalecili stosowanie ksylitolu przy osteoporozie w leczeniu ludzi. Proponowana dawka to 40 g dziennie.

KSYLITOL a insulinooporność, nadciśnienie cukrzycowe i brak równowagi hormonalnej
Nadmierne spożywanie cukru i in. oczyszczonych węglowodanów powoduje gwałtowne podniesienie stężenia glukozy we krwi. W reakcji na to, trzustka wydziela insulinę aby skierować glukozę do komórek, gdzie jest przetwarzana na energię. Gwałtownie pojawiający sie nadmiar glukozy wywołuje w organizmie poważny stress i po pewnym czasie osłabia reakcję komórek na insulinę. Stan ten nazywamy insulinoopornością. Jest to poważny problem zdrowotny, który dotyka coraz więcej osób.

Insulinooporność wiąże się następnie z zaburzeniami w poziomie cholesterolu i trójglicerydów, nadciśnieniem, zwiększonym ryzykiem zawału serca oraz cukrzycą.

Wzrost od połowy dwudziestego wieku liczby przypadków cukrzycy typu dwa, wiąże się bezpośrednio ze wzrostem konsumpcji cukru.

Długoterminowe badania wykazały, że wysokocukrowa dieta o małej zawartości błonnika, zwiększa ryzyko zachorowań na cukrzycę typu dwa o 250%. Jest też najważniejszym czynnikiem ryzyka zawału serca.

Badania kliniczne wykazały, że metabolizm ksylitolu przebiega bardzo wolno. Na indeksie cukrowym, obrazującym szybkość przechodzenia konkretnej substancji do krwi, ksylitol ma wskaźnik 7, a cukier 100.

Ksylitol jest naturalnym stabilizatorem insuliny. Nie powoduje nagłych spadków oraz przyrostów tego hormonu, co ma miejsce w przypadku cukru.

Ksylitol hamuje łaknienie na słodycze i węglowodany. Jest doskonałym słodzikiem dla cukrzyków, jak i osób z nadwagą.

Naukowcy i gerontolodzy są przeświadczeni, że utrzymanie niskiego poziomu insuliny jest kluczowym czynnikiem programu przeciwdziałania przedwczesnemu starzeniu się organizmów.

Insulinooporność wiąże się również z zaburzeniami równowagi hormonalnej. Wysoki poziom insuliny powoduje zwiększone wytwarzanie estrogenu, zakłócając proces normalnego jajeczkowania. Jest też główną przyczyną powstawania zespołu wielotorbielowatości jajników (policystic ovarion syndrome; w skrócie PCOS), powodującej brak jajeczkowania; co oznacza, że cykliczny proces wytwarzania estrogenu, a następnie progesteronu ustaje, albo jest on ułomny.

Insulina stymuluje ponadto jajniki do wytwarzania głównie męskich hormonów, co w połączeniu z wyższym jej poziomem oraz zwiększonym poziomem glukozy powoduje wzrost masy ciała w okolicach pasa, co daje typ organizmu podatny na rozwój nowotworów piersi.

Oznakami zbyt wysokiego poziomu męskich hormonów jest trądzik, utrata włosów na głowie, zwiększenie owłosienia reszty ciała. Obniżenie poziomu insuliny jest istotne nie tylko w leczeniu PCOS, ale rozwiązuje cały szereg powikłań wynikających z braku równowagi hormonalnej.

Dr. John Lee, autor książki „To czego Ci Twój lekarz może nie powiedzieć o raku piersi’’ pisze dosłownie:

„Przekarmianie się małowartościową żywnością czyni z nas osobę otyłą. Zwiększona ilość tłuszczu i brak ćwiczeń fizycznych prowadzą do insulinooporności. Insulinooporność prowadzi do zwiększenia łaknienia cukrów i generalnie smaku słodkiego, aby generować energię dla organizmu. W wyniku większego spożywania węglowodanów wyzwala się większa ilość insuliny, co prowadzi do jeszcze większej nadwagi.

Większa ilość tłuszczu prowadzi do zwiększonej ilości estrogenu, a ten z kolei do wcześniejszego wykształcenia piersi i przedwczesnej menstruacji. Wcześniejsze zapoczątkowanie menstruacji prowadzi do zwiększonej ilości cykli jajeczkowania i większego wystawienia organizmu na działanie estrogenów, bez odpowiedniej ilości progesteronu. A to zwiększa ryzyko raka piersi.

Jednocześnie zwiększone spożycie prostych węglowodanów, prowadzi w połączeniu z insulinoopornością do zespołu wielotorbielowatości jajników i braku owulacji w czasie cykli miesiączkowych, co wywołuje nadmierną produkcję androgenów i estrogenów przy jednoczesnym braku właściwej ilości progesteronu. Nadmierna produkcja estrogenu przy braku progesteronu prowadzi do dominacji estrogenu i znów wzrasta ryzyko zachorowania na raka piersi. Stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych zwiększa insulinooporność, co jeszcze bardziej zaostrza wyżej wymienione dolegliwości.’’

Stosowanie ksylitolu zamiast cukru i ograniczenie spożycia oczyszczonych węglowodanów, znacznie podwyższających ilość glukozy we krwi, zmniejsza ryzyko pojawienia się torbieli, mięśniaków, endometriozy, PMS (premenstrual syndrome), uderzeń gorąca, przybierania na wadze oraz depresji.

Zwiększona konsumpcja cukru degeneruje kulturę zachodu, wtrącając ją w otchłań wypełnioną coraz większą ilością chorób. A to z kolei doprowadza systemy ochrony zdrowia do ogromnych napięć.

Czyżby ksylitol był cudownym środkiem zaradczym i odpowiedzią na nasze bolączki?

Ponad 1500 przeprowadzonych badań naukowych dowodzi, że im więcej spożywamy ksylitolu, tym bardziej eliminujemy łaknienie cukru, ograniczamy poziom insuliny w organizmie, alkalizujemy organizm.

To wielka pomoc na drodze ku dobremu zdrowiu i długiemu życiu.

(Na podstawie książki Sherill Sellman opracował dla Akademii Długowieczności lekarz Jan Pokrywka Kłodzko 2007)

NianiaOgg

Aga, ja to przeniosę do działu samo zdrowie, bo tak to się nie da potem nic znaleźć, weź tu człowieku się domyśl, że opis cukru brzozowego jest w temacie "nieszczęście śmierdzi" Rolling Eyes

Aga_w_Chmurach

ok, oby Pindka znalazła

Pinda

dziękuje Aga chociaż nadal nie dowiedziałam sie jakie czasopismo naukowe opublikowało te badania względnie kto te badania przeprowadził

Pinda

dałam do poczytania małżowi-miłośnikowi cukru

Pinda

osobiście cukru nie używam na tomiast do miodu mam wielką słabość w połączeniu z mlekiem..

Aga_w_Chmurach

Może tu coś znajdziesz:
Ksylitol – podsumowanie (ang.). PubChem Public Chemical Database.
Skocz do: 2,0 2,1 Xylitol. The Calorie Control Council. [dostęp 2010-10-20].
Skocz do góry Showing metabocard for Ksylitol (HMDB02917) (ang.). Human Metabolome Database (HMDB).
Skocz do góry Abu-Elteen, Khaled H. The influence of dietary carbohydrates on in vitro adherence of four Candida species to human buccal epithelial cells. Microbial Ecology in Health and Disease (2005), 17(3), 156-162 (ang.)
Skocz do góry Dunayer, E.K., Gwaltney-Brant, S.M. (2006) "Acute hepatic failure and coagulopathy associated with xylitol ingestion in eight dogs", Journal of the American Veterinary Medical Association 229 (7), 1113-1117, DOI:10.2460/javma.229.7.1113

Pinda

no ok
chyba małżowi zrobie zakaz na tradycyjny cukier w końcu i kupie ten ksylitol, zresztą od dawna sie na to zanosiło

Pinda

eeeee a czy jest jakis alkohol pedzony na ksylitolu?

Aga_w_Chmurach

nie wiem tego, ale sam ksylitol to jakis alkohol

Moje dzisiejsze pozytywy, mimo opieprzania się Smile

zrobienie mąki kokosowej
upieczenie pierwszego w życiu chleba - pysznego

NianiaOgg

Aga, tylko mi kurde nie mów że wywaliłaś te posty ? Rolling Eyes

to wklej w "samo zdrowie", nie bądź wiedżma.

mijk

NianiaOgg

Aga a w jakich proporcjach zmieszalas te mąki?

Aga_w_Chmurach

żytnia i razowa to już fabryczna mieszanka - dałam trzy szklanki. W przepisie na opakowaniu było 3 i 1/3 szklanki, więc ta pozostała 1/3 to była tapioka - jakieś 100 ml i ze dwie duże łyżki kokosowej. Ta maka kokosowa po obróbce mało pachnie kokosem,ale zapach ma fajny. Ale żeby wyszła sensowna ilość to trzeba przynajmniej 2 opakowania, bo co to 200 gr. wiórków, mąki jeszcze mniej potem.
Na razie nie będę robić następnej - to co mam zmieszamz tapioką i jajkiem, mlekiem i ksylitolem ewentualnie i usmażę naleśniczki, zobaczymy, czy jest warta zachodu Smile

. Choć do chleba jako pozbawiona złych białek, mająca 10% węglowodanów w stosunku do innych mąk, na pewno
i do tego dałam zioła prowansalskie i troszkę tych dwóch sezamów ( czarny miałam z czasów robienia sushi)

Aga_w_Chmurach