www.chataczarownic.fora.pl

Aga_w_Chmurach

Sięgnęłam w weekend po książkę, którą kupiłam lata świetlne temu, po przeczytaniu "Życia po życiu" R. Moodego, to " Życie przed życiem" tego samego autora, jakoś jej nigdy nie przeczytałam i całkiem zapomniałam, a w piątek idąc spać na wsi na naszą górkę wpadła mi w oczy na półce, którą zawsze mijam. Zaczęłam czytać i zaczęłam się zastanawiać - gdzie kumulują się wspomnienia kolejnych żyć? Przecież nie w mózgu, bo on umiera, a my pamiętamy całą przeszłość nas jako istot duchowych

Grey Owl

W umyśle Duszy, którego tylko część mieści się za żywota w ziemskim ciele.

Aga_w_Chmurach

a tak bardziej z naukowego punktu widzenia? skoro dusza to energia, to gdzie ten zapis?

Grey Owl

Tak króciutko : w sznureczkach melodii energetycznych. Bardziej jeszcze upakowanych jak informacja w krysztale.
To dlatego można otrzymać pakiet info w postaci rote i potem stopniowo ją 'rozwijać'.
Stąd bierze się kosmiczne esperanto : język tonalny.

NianiaOgg

Jak rozumiem, pamięć o wszystkich inkarnacjach ma w swoim 'umyśle' ten ktoś, kogo Darek Sugier nazywa swoim MTJ, czyli Moja Totalna Jaźń. To ten, który radośnie się rozczłonkował i posłał na ziemię tych mniejszych siebie, którzy dla niego zbierają doświadczenia. On ma radość, a my zgryzoty Confused

Ale on nas kocha, a to podobno wystarczający powód, żeby mu to ewidentne świństwo wybaczyć Rolling Eyes

Często się zastanawiałam jakie właściwie przełożenie ma jego/jej umysł na mój umysł. Czy mogę powiedzieć że on/ona to ja? No pewnie można, ale jakoś przez gardło mi nie przechodzi. Bo kimże ja jestem? mrówką w mrowisku na usługach królowej? Przedłużeniem jej "rąk"...? czy mrówka może powiedzieć że jest królową?
Czy ja jestem odrębnym bytem? Czy to ja zachowam pamięć czy może po śmierci oddam swojego wypracowanego puzzla we władanie MTJ i tyle mnie widzieli?
niewesołe myśli.

Grey Owl

Pozornie nielojalne świństwo, które zresztą świetnie opisałaś, bo jesteś buntowniczką z poczuciem humoru i dystansem Smile

Lecz popatrz się proszę na to wszystko z punktu widzenia WJ, które czasowo się 'wypustkuje' tracąc na określony czas pełne połączenie, a potem znów wypustkę 'wciąga w siebie'. Będą pretensje ? Kopania po kostkach ze złości ? Wink

NianiaOgg

Grey Owl

Sumaryczną : i tego i tego i innych wypustek.
Grono ma taką ogromną moc przerobową umysłu, że nie jest to jakikolwiek problem dla niego.
Można porównać np. pojemność pierwszej Odry z najnowszym hitem Nasa obecnie ?

A megaumysł ma świadomość całego Uniwersum... jednoczesną...
Trudno to ogarnąć, ale ekstrapolując da się choć założyć.

Gorsza jeszcze jest sprawa z naszym ograniczeniem polegającym na tym, że plus nieskończoność potrafimy sobie wyobrazić, a minus nieskończoności nie.
To prowadzi to fatalnej pułapki umysłu. Ostatnio była o nich mowa. Mianowicie umiejąc założyć, a nawet pojąć istotę nieskończoności trwania do 'przodu', wykładamy się bezradnie na Istnieniu bez początku.
I tkwiąc w tej pułapce pytamy niby to zbijając absurdalne myślenie dyskutanta (pewni będąc że pytamy odpowiedzialnie, inteligentnie i logicznie) : "A kto stworzył Stwórcę ?"

A po prawdzie, to takie pytanie nie ma - przy akceptacji plus nieskończoności - prawa bytu.

Grey Owl

Z tym co powyżej wiąże się też problem innego podejścia do rozumienia reinkarnacji. Zadawaliśmy już i ponawiamy w tej kwestii pytania, bo coś nam tu stale nie gra.
Nawet w tłumaczeniach różnych fachowych źródeł czujemy, znajdujemy sprzeczności. Szczególnie tych starszych.
Ja sama rozumiem to w jakiś satysfakcjonujący mnie już sposób, ale na własny użytek, bezsłownie.
Muszę przysiąść fałdów i pomozolić się, by ubrać to zrozumiale w mowę.

NianiaOgg

NianiaOgg

Wiesz Jolu, ja sobie nieskończoności nie potrafię wyobrazić ani w przód ani wstecz Wink

wierzę na słowo, i tyle.