www.chataczarownic.fora.pl

NianiaOgg

Zacytuję tu (czytaj: przepiszę! nie ma tej książki w wersji pdf) ciekawy fragment książki T.Tubilewicza na temat ciał subtelnych (str.118)

"Nasza świadomość wcielając się w ludzkie ciało przybiera po drodze wiele ciał pośrednich, bardziej subtelnych, aby na końcu przyodziać to fizyczne ciało, które wszyscy widzimy. Podobne jak my się ubieramy, najpierw nakładamy cienkie ubrania, aby na koniec założyć to najgrubsze. PO śmierci, którą możemy określić jako opuszczenie naszego fizycznego ciała, świadomość przechodzi do następnego bardziej subtelnego ciała. Często od razu zrzuca dwa lub trzy ciała, aby na koniec pozostać w ciele, które zaakceptuje i rzeczywistości, którą może doświadczać poprzez to ciało. Nie zawsze dociera do świata czystej świadomości. Często inkarnuje ponownie do ciała fizycznego z poziomu ciała, w którym aktualnie przebywa. Te wszystkie pośrednie ciała sama sobie buduje. Robi to tak, aby rezonowały z energiami, jakich chce doświadczyć, w życiu w danym ciele. Doświadczenie tych energii pozwoli jej lepiej je zrozumieć i opanować. Inkarnując w ciało fizyczne często się zdarza, że przeceni swoje możliwości i nie poradzi sobie z zadaniem, jakie przed sobą postawiła. Zdarzają się trudne warunki życia i bardzo silne emocje, z którymi można sobie nie poradzić. Jest to prawdziwe wyzwanie dla osobowości, z którego nie zawsze wychodzi zwycięsko. Jednak zawsze może spróbować jeszcze raz. W zależności od ciał, jakie wybierzemy, czyli energii, z jakich je zbudujemy, tę samą emocję, na przykład gniew, złość, zazdrość czy miłość, współczucie lub przyjaźń, możemy odczuwać w bardzo różnych natężeniu. Z reguły oceniamy i porównujemy te uczucia do tego jak sami je odczuwamy. Jednak to samo uczucie u innej osoby może być kilka razy silniejsze niż nasze. Może być tak silne, że sobie nawet nie zdajemy z tego sprawy. Jeżeli ktoś z was odczuł to co czuje i przeżywa inna osoba, to wie o czym mówię. Na tego typu doświadczenia bardzo silnych emocji decydują się dusze o naprawdę dużej wiedzy i umiejętnościach. Niestety często one również nie dają sobie z nimi rady. W moich wędrówkach spotkałem kiedyś duszę naprawdę piękną. Zresztą one wszystkie są piękne. Wcielającą się, a raczej okrywającą się kolejnymi energiami - ciałami. Były one tak czarne, smoliste i wstrętne, że zdziwiłem się, dlaczego ona to przyodziewa. Wtedy zauważyłem, że raczej nakładano to na nią. Była naprawdę przytłoczona tym balastem czarnych, brudnych, oślizgłych energii.
- To wszystko razem to jest człowiek - usłyszałem.
Energie te były tak ciężkie że aż przytłoczyły ją do ziemi.
- Daczego tak dużo tego na nią nakładają, przecież ona sobie nie da z tym rady? - zdziwiłem się.
- Tak ma być - usłyszałem.
Skojarzyłem to wtedy z prawem karmy i kary za to co wcześniej uczyniła. Jednak teraz już wiem, że karma nie ma nic wspólnego z karą. Jest to raczej proces nauki, radzenia sobie z różnymi energiami - emocjami i sytuacjami życiowymi, z naszymi różnymi cechami, skłonnościami oraz słabościami. Ulegając tym energiom, utożsamiając się z nimi, sprawiamy że przylegają one do nas coraz bardziej i coraz trudniej nam się od nich uwolnić. Tworzą one naszą świadomość, są częścią nas, naszego myślenia. Kolejne doświadczenia stwarzają nam możliwość modyfikowania swojego postępowania, dokonywania innych wyborów. W ten sposób zbierając nowe doświadczenia, rozszerzamy swoją świadomość. Tak długo pracujemy z daną energią, emocją, cechą lub ich kombinacją, powtarzając określone sytuacje, aż sobie z tym poradzimy. I nie zrobi tego nikt za nas . Żaden guru ani zbawiciel. To my sami musimy tego dokonać. W ten sposób przez setki, tysiące wcieleń tworzymy siebie, własną wielkość. Jest to niekończący się ciągły proces. Opuszczenie ciała fizycznego nie przerywa go. Trwa on nadal w innych ciałach."

Nie wiem jak wam, ale mnie te informacje poukładały i rozwiały wiele wątpliwości dotyczących karmy, kary, przyczyny i skutku. Kara - zawsze się wewnętrznie jeżyłam słysząc że "spotkała ją/jego kara za grzechy".
Druga sprawa - jakoś nie mogłam zrozumieć jak to do diabła ciężkiego jest, że ludzie mimo że wychowują się w podobnych warunkach, już od początku wykazują pewne skłonności do określonych zachowań. Przywdziewanie na siebie szytych na miarę ciał subtelnych o określonych cechach ("dobrych" lub "złych" w ziemskim znaczeniu), wydaje się logiczne.

Aż by się chciało zerwać z siebie parę niepotrzebnych szmatek, prawda? Wink

Aga_w_Chmurach

nie wszystko sobie przyswoiłam, muszę przemyśleć.
Nic dziwnego, że ja teraz w ogóle nie czytam beletrystyki, ale tyle wciąż czytam, uczę się, że już na inne czytanie nie mam czasu. I ciągle coś nowego mi wyskakuje.

Rocker

Mam taki pogląd od dawien dawna Razz

.

Aga_w_Chmurach

dochodzę do wniosku, ze ja własnie przeliczyłam sie ze swoimi planami Smile

Rocker

Chyba nie tylko Ty Razz

NianiaOgg

Grey Owl

Jw Pawle i Ago Smile

i podobnie to widzę jak To_Masz_Tu.
Przez całe życie spotykam zbyt wielkie mnóstwo rodzin z dziedzicznymi zagwozdkami/zaparciami tematycznymi (mojej rodziny też to dotyczy - do 4-ch pokoleń wstecz dało się to prześledzić), by tego nie uwzględniać w budowie mego światopoglądu.

Rocker

NianiaOgg

moje doświadczenia w oobe nie są tak bogate żebym zdążyła zauważyć wielość ciał subtelnych. Szkoda.

Rocker

To nie w oobe, bardziej w medytacji.