www.chataczarownic.fora.pl

Pinda

co ty wypisujesz Aga
tylko wymieniamy opinie, chyba od tego jest forum
nie bede przyklaskiwać panu Tomaszowi poniewaz uwazam że to guzik warte, chyba mi wolno?
to sie nijak ma do twoich marzeń czy opinii, płacisz za wszystko z własnej kieszeni wiec dlaczego mnie by to miało boleć?

Aga_w_Chmurach

Przepraszam dla mnie to nie jest neutralne wyrażenie swojego zdania. Bo próbujesz przekonać mnie, że nie mam racji.
Ale z pewnościąuznasz, że to ja się mylę nie Ty. Nie mam daru przekonywania widocznie i nie potrafię wytłumaczyć, że ten sposób wyrażania opinii jest destrukcyjny. Uznasz, że tu towarzystwo wzajemnej adoracji i nikt nie ma prawa mieć swojego zdania, no cóż, masz prawo tak myśleć,ja zaś nie godzę się na to by ktoś mnie zmieniał i moje spojrzenie na kwestie związane z duchowością, myślami czy sposobami osiągnięcia sukcesu w dowolnej dziedzinie.
Mój tyłek i moja sprawa czy go sparzę, nie trzeba mnie ratować ani uświadamiać, bo jestem mocno świadomą jednostką i moje wybory są moje.

Pinda

nie mozna neutralnie wyrazac SWOJEGO zdania Smile

i nie przekonuję cie tylko przedstawiam SWOJE argumenty
a co ty z tym zrobisz jest mi zupełnie obojetne

Aga_w_Chmurach

Jestem pod wrażeniem Twojego logicznego umysłu i postrzegania.czepiasz się słówek, a dobrze wiesz o co mi chodzi. Neutralnie w sensie ładunku emocjonalnego, że się tak wyrażę.
Ale mam gdzieś już tę jałową dyskusję, bo szkoda słów, też zauważyłam że i to i inne rzeczy, cudze uczucia są Ci obojętne, przynajmniej tu.
Niemniej jednak nie dopuszczę już do tego sposobu "przedstawiania swoich argumentów" do moich istotnych przemyśleń i ruchów. Zimna suka ze mnie jest, więc szkoda mojej energii.

Aga_w_Chmurach

A jednak jeszcze ten jeden raz w pełni publicznie podzielę się swoimi przemyśleniami. Bo coś bardzo mnie dotknęło, no tak już mam, że po durnym horrorze, gdzie ktoś zrealizował swoje chore fantazje mam przemyślenia o niezrozumiałym dla mnie okrucieństwie bez cienia emocji.
Kilkoro z Was wie jak trudne były moje ostatnie 2 lata, równo niemal, bo we wtorek jest 2 rocznica wypadku. Wtedy skończył się dla mnie najpiękniejszy okres - latania, coś, co czyniło mnie niewypowiedzianie szczęśliwą, szczególnie gdy latałam z Nim, za to zaczęła się tęsknota, jaka to tęsknota?
Gdy był jeszcze tu, gdy np na lotnisku stał 10 metrów dalej ode mnie to czułam fizyczny ból i rozdzierającą tęsknotą, a On jakby zabiegany nie był, a zawsze był, choćby na sekundkę podszedł, dotknął mnie i szepnął " wszystko dobrze Maleńka?". To cóż mogłam czuć, gdy go całkiem zabrakło. Niemal tarzalam się po płycie lotniska z bólu i krzyczałam w głos. Ale trafiłam do CUiO, potem dzięki Megraf na Polanę i uzsykałam pomoc, bardzo szybko i bardzo skuteczną, bo szybko zdałam sobie sprawę, że muszę żyć tu i teraz.
Nie jestem pechowcem, przeciwnie, bo gdy tylko podjęłam decyzję o "życiu" zjawił się ktoś przy kim przyznaję chciałam tylko chwilki zapomnienia, ale On sie zakochał bez pamięci i ja się zakochałam, nie jest to aż takie uczucie jak jego, bo moje serce i to obecne i te następne z pewnością też w znacznej częsci na zawsze jest zasiedlone przez Najmilszego.
Jednakże te różne złe i niepomyślne zdarzenia wpędziły mnie w dość głęboką depresję, faszerowałam sie prochami, ale doszłam do wniosku, że nic nie dają więc nie ma sensu. Do równowagi muszę znaleźć inną drogę. Niestety najwyraźniej zaplanowałam sobie bieg przełajowy z przeszkodami, stąd pożar i inne nieprzyjemności. Zawzięłam sie jednak, że się nie poddam, okazało się, że wśród wielu ludzi są prawdziwi przyjaciele i wśród Was, choć nie wszystkich poznałam osobiście. Nie ma to jednak znaczenia, bo fizyczność, to tylko inny stan skupienia energii. Jednak wyjść na prostą jest bardzo trudno, stąd te huśtawki nastroju - to was rozśmieszam, to utruwam żywot smutkiem i ponuractwem. Walczę jednak o siebie jak tylko potrafię, pochłaniam morze informacji, kłócę się sama ze sobą, teraz poddaję się swojej intuicji, bo to chyba u mnie dość potężny dar, tylko bałam się dać mu dojść do słowa i zaufać.
Wiecie, że zawsze broniłam Szeptu/Pindę/Oną, może czasem nawet was wkurzałam, powtarzałam, że jest dla nas lekcją - opanowania, jej słowa zaczynkiem do głebszego spojrzenia w tematy i szukania kolejnych argumentów.
A może to lekcja dla mnie? może czas przestać wszystkich usprawiedliwiać? Wybaczałam innym tłumacząc i usprawiedliwiając ich, to chyba był bład, bo wybaczać należy mimo ewidentnej czyjejś winy.
Źle to pojmowałam i dostałam po uszach, dopuściłam do zimnych, pozbawionych jakichkolwiek emocji wypowiedzi, nie zważających na to czy mnie zabolą, czy zburzą moją drogę do wyjścia na prostą. Szczerze oznajmiła, że jest jej obojętne co z tym zrobię. Regułą ponoć jest to, że wraca do nas to co wysłaliśmy... zawsze?

Pinda

wraca nadmierny potencjał tylko, obojętność nie wraca
w naturze wszystko dąży do równowagi, jeżeli wiesz o czym mówię

Aga_w_Chmurach

nie nie wiem, bo nie mówimy w tych samym języku. Późno, bo późno, ale nareszcie to do mnie dotarło.

NianiaOgg

błękitna

Ona jest na etapie Transferingu i tu cytuje co przeczytała.

Aga_w_Chmurach

coś jak biblia? jedyny słuszny wybór?

Pinda